کشف ظروف شیشه‌ای رومی در عمق دریا
تاریخ انتشار: ۴ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۳۲۱۲۶۳
در جریان کاوش مشترکی که اخیرا با همکاری باستان‌شناسان ایتالیا و فرانسه در محل لاشه کشتی «کاپو کورسو ۲» (Capo Corso ۲) صورت گرفت، مجموعه‌ای از ظروف شیشه‌ای نفیس رومی کشف شد.
بقایای این کشتی که در عمق ۳۵۰ متری نزدیک جزیره «کرس» واقع در جنوب فرانسه قرار دارد، نخستین‌بار در سال ۲۰۱۲ میلادی کشف شد. به گفته اداره ملی میراث فرهنگی ایتالیا، باستان‌شناسان اخیرا با کاوش در این مکان، مجموعه‌ای ناتمام و چشمگیر از شیشه‌هایی با کیفیت بالا و ظروف شیشه‌ای تزئین‌شده رومی در اشکال مختلف را کشف کرده‌اند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این یکی از دو کشتی غرق‌شده مدیترانه‌ای با محموله منحصراً شیشه است که تا به حال کشف شده است. با توجه به حجم محمولۀ این کشتی می‌توان نتیجه گرفت که از دست دادن این محموله، ضرر مالی قابل توجهی را برای حامیان مالی این سفر به بار آورده بود.
باستان‌شناسان بر اساس ظاهر این کشتی معتقدند که در فاصله بین اواخر قرن اول میلادی تا اوایل قرن دوم میلادی ساخته و غرق شده است. کشتی «کاپو کورسو ۲» در حقیقت یک کشتی تجاری بود و در حال حاضر مشخص نیست در زمان غرق شدن عازم چه مقصدی بوده است.
گروهی متشکل از باستان‌شناسان ایتالیایی و فرانسوی کاوش خود را در کاپو کورسو ۲ با روش تصویرسنجی یا فوتوگرامتری آغاز کردند. در این روش جمع‌آوری شواهد عکاسی درباره وضعیت فعلی محل غرق شدن کشتی طراحی شد تا تأثیرات رسوب‌گذاری و فعالیت‌های احتمالی بشر بر آن ارزیابی شود.
باستان‌شناسان با در دست داشتن این اطلاعات مهم توانستند با خیال راحت یک وسیله نقلیه کنترل از راه دور (ROV) به نام «آرتور» را به عمق دریا بفرستند. این دستگاه پس از فیلمبرداری از قطعات شیشه‌ای پراکنده‌شده در کف اقیانوس، نمونه‌های متعددی از این اشیاء را برای بازگرداندن به سطح آب جمع‌آوری کرد. این اشیاء در حقیقت مجموعه‌ای از شیشه‌های خام و کارشده بودند و در تصاویر ثبت‌شده نیز فقط ظروف شیشه‌ای به چشم می‌خورد.
بیشتر شیشه‌های کشف‌شده در کشتی «کاپو کورسو ۲» به صورت خام برای پردازش بعدی منتقل شده بودند. این شیشه‌ها در اندازه‌ها و رنگ‌های مختلفی عرضه می‌شدند و اگر به مقصد نهایی می‌رسیدند به ظروف شیشه‌ای خوب تبدیل می‌شدند.
دستگاه «آرتور» علاوه‌بر جمع‌آوری شیشه‌های خام، تکه‌های کامل و جزئی فنجان، بطری، بشقاب، کاسه و سایر ظروف شیشه‌ای مختلف را کشف کرد. این وسیله همچنین با دو ظرف بزرگ برنزی و چند کوزه کوچک متعلق به دوران امپراتوری روم به سطح آب برگشت.
تاکنون هیچ اثری از بقایای اسکلت در این کشتی کشف نشده است. این احتمال وجود دارد که خدمه کشتی قبل از غرق‌شدن کشتی، از آن خارج شده باشند و نتوانسته باشند محموله را نجات دهند. در نتیجه این حادثه، چندین تُن شیشه در اعماق اقیانوس باقی ماند و منظره خیره‌کننده‌ای را برای باستان‌شناسان ایجاد کرد.
منبع: ایسنا
باشگاه خبرنگاران جوان وب‌گردی اخبار داغمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: باستان شناسان ظروف شیشه ای باستان شناسان ظروف شیشه ای
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۳۲۱۲۶۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
راز «نفرین توت عنخ آمون» که بیش از ۲۰ نفر را کشت سرانجام فاش شد
هنگامی که گروهی از محققان در سال ۱۹۲۲ مقبره «شاه توت» را باز کردند، مجموعه‌ای از اتفاقات منجر شد تا ۲۰ نفر از آنها هر کدام به شیوه‌ای عجیب کشته شوند. اتفاقی که به «نفرین توت عنخ‌آمون» معروف شد. حالا یک دانشمند ادعا می‌کند که علت این راز عجیب را کشف کرده است.
به گزارش ایسنا، به نقل از روزیاتو، متون مصر باستان تهدید کرده‌اند که هرکسی که بقایای یک عضو مومیایی‌شده خانواده سلطنتی را بر هم بزند، بر اثر بیماری که هیچ پزشکی توان تشخیص آن را ندارد کشته خواهد شد. با این حال راس فلوز معتقد است که یک دلیل بیولوژیکی پشت این مرگ‌های مرموز وجود داشته است.
این مطالعه مشخص کرد که علت مسمومیت با تشعشعات، ناشی از عناصر طبیعی حاوی اورانیوم و زباله‌های سمی است که عمداً داخل آرامگاه مهر و موم شده قرار داده شده بود.
سطح تشعشعات داخل مقبره توت عنخ آمون به قدری بالاست که هر فردی که با آن تماس پیدا کند به احتمال زیاد به دوز کشنده بیماری تشعشع و سرطان مبتلا می‌شود.
فلووز در مطالعه خود نوشت: «جمعیت مصر چه در دوران باستان و چه معاصر با بروز غیرمعمول سرطان‌های مربوط به فرآیند خونسازی، استخوان/خون/لنف روبه‌رو بوده‌اند که علت اصلی شناخته‌شده آن قرار گرفتن در معرض اشعه است».
قرار گرفتن در معرض این مواد می‌تواند منجر به سرطان‌های خاصی شود، مانند سرطانی که جان هاوارد کارتر باستان‌شناس را گرفت. او اولین فردی بود که بیش از ۱۰۰ سال پیش پا به درون مقبره شاه توت گذاشت و تابوت حفاظت‌شده فرعون را پیش روی خود دید.
کارتر در سال ۱۹۳۹ پس از مبارزه‌ای طولانی با لنفوم هوچکین که گمان می‌رفت ناشی از مسمومیت با تشعشعات باشد، درگذشت.
لرد کارناروون، سرمایه‌گذار بریتانیایی این پروژه و یکی دیگر از مردانی که به آرامگاه پر از گنجینه قدم گذاشت، پنج ماه بعد از این کشف بر اثر مسمویت خونی ناشی از گزش شدید پشه درگذشت. او اولین قربانی نفرین فرعون بود.
سایر افراد درگیر در این حفاری بر اثر خفگی، سکته مغیز، دیابت، نارسایی قلبی، ذات‌الریه، مسمومیت، مالاریا و قرار گرفتن در معرض اشعه ایکس جان باختند. همه آنها در دهه ۵۰ سالگی خود از دنیا رفتند.
آرتور ویگال، مصرشناس بریتانیایی، که در مراسم بازگشایی مقبره توت عنخ‌آمون شرکت کرده بود به بال و پر دادن به افسانه نفرین متهم شد. او به همکارانش گفته بود که کارناروون پس از ورود به مقبره «در عرض شش هفته» خواهد مرد. خود ویگال هم در ۵۴ سالگی بر اثر سرطان درگذشت.
در حالی که می‌توان این مرگ‌ها را عجیب دانست، نظریه نفرین نیز احتمالاً با اتفاقات عجیبی که هنگام باز شدن مقبره اتفاق افتاد تقویت شده است.
طبق گزارش نشنال جئوگرافیک، در حول و حوش زمانی که حفاری‌ها مقبره را باز کردند، قاهره دچار قطعی برق عجیب و طوفان شن شد.
در یک نقطه دیگر در طول حفاری، سگ مورد علاقه کارناروون ظاهراً زوزه‌ای هولناک کشید و ناگهان افتاد و مُرد.
با این حال، این رادیواکتیویته تنها به مقبره شاه جوان ختم نشده است. مطالعات مدرن سطوح بسیار بالایی از تشعشعات را در مقبره‌های مصر باستان، در حد ۱۰ برابر استانداردهای ایمنی پذیرفته شده، تأیید می‌کند.
این مطالعه که در Journal of Scientific Exploration منتشر شد، توضیح داد که سطوح بالای تشعشعات در ویرانه‌های مقبره پادشاهی قدیم، در دو مکان در جیزه و در چندین مقبره زیرزمینی در سقارا نیز ثبت شده است. همین نتیجه در سرتاسر مقبره اوزیریس در جیزه نیز یافت شد.
مطالعات دیگر مستقیماً گاز رادون را در مکان‌های مختلف مقبره‌های سقارا اندازه‌گیری کرده‌اند.
هزاران گلدان حفاری شده در زیر هرم پله‌ای در دهه ۱۹۶۰ حاوی بیش از ۲۰۰ تن مواد ناشناس بود که هنوز شناسایی نشده‌اند و این نشان می‌دهد که سموم با بقایای مومیایی دفن شده‌اند.
انتهای پیام
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟